Φωτογραφία από το “Zorro Rides Again”, που γυρίστηκε το 1937.
Ο Τζον Κάρολ υποδυόταν τον εγγονό τού αυθεντικού Ζορρό.
Τη δεκαετία του 1920, οι παραγωγοί του Χόλιγουντ είχαν μια φαεινή ιδέα, για να προσελκύσουν σταθερό κοινό στις σκοτεινές αίθουσες -και, φυσικά, για να αυξήσουν τα έσοδά τους. Η ιδέα ονομαζόταν “κινηματογραφικά σήριαλ”. Ήταν ταινίες δεκάλεπτης διάρκειας σε συνέχειες, τις οποίες πρόβαλλαν πριν από κάθε μεγάλου μήκους ταινία. Το ιδιαίτερο της ιστορίας ήταν ότι, στο τέλος κάθε επεισοδίου, ο πρωταγωνιστής βρισκόταν αντιμέτωπος με τον θάνατο. Τη μία φορά θα ήταν παγιδευμένος σε ένα δωμάτιο που ανατιναζόταν, την άλλη φορά θα τον έδεναν οι “κακοί” και θα τον πετούσαν στο ποτάμι…
Παρότι μπορούσες να στοιχηματίσεις άφοβα όλη την περιουσία σου ότι ο ήρωας δεν επρόκειτο να πεθάνει, επί μία ολόκληρη εβδομάδα σε “έτρωγε” η αγωνία για τον τρόπο με τον οποίο θα κατάφερνε να ξεγελάσει τον θάνατο. Ο τρόπος σωτηρίας του ήταν πάντοτε βλακώδης (τουλάχιστον για τα σημερινά δεδομένα). Παραθέτω το απαραίτητο παράδειγμα: ο σκύλος του πρωταγωνιστή αντιλαμβάνεται ότι το αφεντικό του βρίσκεται σε κίνδυνο, μπαίνει από μια μικρή οπή στο δωμάτιο στο οποίο βρίσκεται φυλακισμένος και, με αυτοθυσία, απομακρύνει έγκαιρα τον δυναμίτη. Μεγάλο παραμύθι, αλλά και μεγάλη απόλαυση...
Το συγκεκριμένο είδος γνώρισε μεγάλη άνθηση στις δεκαετίες του 1930 και του 1940. Τότε δημιουργήθηκαν αριστουργήματα, με πρωταγωνιστές τον Ζορρό (και τη Ζορρό), τον Φλας Γκόρντον, τον Φάντομ, τον Ντικ Τρέισι και άλλους. Στην Ελλάδα είδαμε τα σήριαλ -στην τηλεόραση και όχι στον κινηματογράφο- με καθυστέρηση 40-50 χρόνων. Τα σαββατιάτικα απογεύματα της δεκαετίας του 1980 ήταν απόλαυση. Μόλις τελείωσαν τα σήριαλ, η ΕΡΤ (ή μήπως ήταν η ΥΕΝΕΔ;) αποφάσισε να προβάλει τα άπαντα του Τζόνι Βάισμίλερ ως “Ταρζάν”.
Και αφού τελείωσα με τον πρόλογο, περνάω στο θέμα -και “καπάκι” στον επίλογο: στο τεύχος του “live!” της περασμένης Κυριακής κάναμε αφιέρωμα στη Θέρμη. Αυτήν την Κυριακή, επιστρέφουμε για το sequel. Δεν είχαμε cliffhanger (το αγωνιώδες τέλος των σήριαλ), έχουμε όμως να σας δείξουμε κι άλλα “best-of”. Απολαύστε τα!
